A High Voltage Review - All hail Daniel van Kuijk?

Zer010 is versplintert en hoe klein de factie ook geworden is, (van 4 naar 2 leden) zo hoog is het Daniël van Kuijk in zijn bol geslagen. Hij heeft toch een flinke stap gemaakt van een langharig jochie dat als een blije stuiterbal in de ring stond tot een onuitstaanbare kwal.

Santos begon me al tijden geleden de keel uit te hangen met zijn “Jullie voorbeeld” maar Daniël van Kuijk doet er gewoon nog keihard een schepje bovenop. Niet alleen draagt hij tegenwoordig een maatpak, de arrogantie straalt hem uit de ogen. Hij vergelijkt zich met de groten der aarde. In zijn promo kwamen onder andere Winston Churchill, Muhammed Ali, Albert Einstein(?!), Martin Luther King, Nelson Mandela, John F. Kennedy en Donald Trump voorbij. Gek genoeg ontbrak Hulk Hogan daarin (gemiste kans jongen), dus je kan niet anders concluderen dat Daniël van Kuijk last heeft van grootheidswaanzin.

Nu is hem dat natuurlijk sinds hij lid is van Zer010 met de paplepel ingegoten (of geslagen, take your pick) Waarbij hij eerst op alle mogelijke manieren probeerde de groep binnen te komen (hij werd toen ook wel schamperend “het meelopertje” genoemd) en wilde hij er alles aan doen om boven Max en Santos uit te stijgen tot op het belachelijke af, bijvoorbeeld door de High Stakes koffer zonder mopperen af te geven en klappen te vangen die eigenlijk bedoeld waren voor anderen (ik noem even uit mijn hoofd de gerichte Asian mist van Tajiri en natuurlijk de Guitarshot die ze in Rotterdam luid en duidelijk konden horen, van Jeff Jarrett.

Nu vraag ik me af, knapte er daardoor iets in Daniël of is dit een vooraf opgezet masterplan? Als dat laatste het geval is geweest heeft hij die rol meer dan voortreffelijk gespeeld, credit where credit is due zoals ze dat zo mooi zeggen. Alleen het smetje op dit verhaal is wel dat hij het niet kon laten de titlebelt van Mark Kodiak te stelen en als een laffe haas de benen te nemen (en Daniël als je dit leest, dreigbrieven namens mij mogen naar het bestuur, adres is daar bekend). 

Nu heb je dus de situatie dat we een kampioen hebben die niet in het bezit is van de belt, op zich niet zo heel erg, dat gooit enkel en alleen meer olie op het vuur. Ik denk dat Mark Kodiak inmiddels zichzelf keihard aan het voorbereiden is om een zo hard mogelijke Grizzlybomb uit te delen zodat Daniël andermaal de zaal zal verlaten via de zijdeur, alleen dit keer op een brancard met een ambulance in plaats van een opgetrommelde vluchtauto rennend (of rijdend zo je wilt) als een dief in de nacht (echt een kampioen waardig Daniël, Chapeau!).

Want, naar ik begrepen heb, is Kodiak dus echt pislink en uiteraard terecht. Op de achtergrond is Daniël van Kuijk al een paar jaar bezig om Kodiak het leven zuur te maken. Dus eigenlijk kan het niet anders of dit wordt een directe confrontatie. Of de titel daarbij op het spel staat of niet is eigenlijk van secundair belang. Het lijkt me enigszins stug dat het een normale wedstrijd zal worden, maar uiteraard ga ik daar niet over. Dat is aan onze General Manager Eva Lynn. Want er zijn meer kapers op de kust. Ik noem een Santos (waarover in een volgende column meer).

Momenteel geniet Daniël van een welverdiende(!) vakantie. Dus hij heeft alle kans om voor 18 maart de batterijen volledig op te laden. Voor hij weer de ring in moet.

Hij zal het nodig hebben!

facebook     twitter     youtube     google     rss